Posidonio is een klein vissersdorpje dat ligt in het oosten van het eiland Samos.
Vroeger stonden hier maar een paar huizen en twee tavernes, maar daar is de laatste jaren verandering in gekomen. De plaats is gegroeid en wordt veel meer bezocht dan voorheen. Dit is het meest merkbaar in de nieuwe gebouwen aan de baai aan de linkerkant. Ook zijn er een hotel met zwembad en twee gastenverblijven bijgekomen. Naast het restaurant is een klein, sfeervol café met stoelen en tafels op een klein terras.
Er zijn nog enkele kleine vakantiehuizen te vinden die toeristen kunnen huren. De plaats ligt aan de rand van een brede baai, die uitnodigt om vredig en rustig te zwemmen en te ontspannen.
Het kleine strand is voldoende voor de weinige bezoekers. Een kleine kapel gewijd aan Sint-Nicolaas (patroonheilige van zeevaarders) aan de linkerkant van de baai op een heuvel beschermt deze betoverende, rustige plek. Het strand hier in de baai loopt heel langzaam af in zee en is daarom bijzonder geschikt voor gezinnen met kinderen.
De plaats is rustig en overzichtelijk en daarom een echte aanrader voor gezinsvakanties. Af en toe meren hier een paar jachten aan en gaan een paar vissers de zee op. Vanaf het strand kun je de kust van Klein-Azië al zien - Turkije is niet ver meer!
Kijk terwijl u zonnebaadt hoe de jachten en cruiseschepen de straat van Mykale bevaren.
Vaak komen zeiljachten naar de baai van Posidonio, waarvan de bemanning hier graag wil baden en zwemmen en dan verse vis bestellen in de taverne.
Voor sightseeingtours op het eiland kunt u een auto of motor huren in Samos-stad en bent u onafhankelijker. Naast zwemplezier is de ondiepe baai ook ideaal om te snorkelen. Inmiddels is er ook een ander strand "ontdekt". Het ligt ten oosten van Posidonio en de weg ernaartoe (voetpad) staat aangegeven bij de ingang van het dorp.
Het zuidoostelijke deel van Samos was in de oudheid dichter bevolkt dan nu het geval is. Voor de eerste verkenning raad ik een tocht door de baai van Posidonio aan. In het noordoosten van de baai ligt de in het begin genoemde Sint Nicolaas kapel op een werkelijk spectaculaire locatie. Het uitzicht vanaf hier dwaalt naar het schiereiland Mykale en de zeestraat met dezelfde naam, schepen passeren en de natuur rond deze plek doet de rest om ervoor te zorgen dat u zich hier thuis voelt ..
In de Middeleeuwen werd Posidonio "Haven van de Venetianen" genoemd omdat hun schepen hier aanmeerden en hun watervoorraden aanvulden. Tijdens de Turkse bezetting heette de baai "Mullah Ibrahim" omdat hier een Turkse predikant verdronk in de baai van Posidonio. De baai dankt zijn huidige naam aan de twee tempels van Neptunus (in het Grieks "Poseidon") die hier in de oudheid stonden en waarvan er nu nog enkele overblijfselen zijn.
Neptunus was voor de Romeinen wat Poseidon was voor de Grieken - de god van het water. Oorspronkelijk werd aangenomen dat de Griekse watergod Poseidon de god was van stromend water, springende bronnen of zelfs het weer. Hij was de op een na machtigste god van Olympus.
De "heilige alliantie" (Panionion) had een gemeenschappelijk heiligdom, dat is gelegen op de noordelijke helling van de berg Mykale (Samsung Dagi - 1237m - tegenwoordig het grondgebied van de Turkse Republiek), dat wil zeggen precies tegenover het eiland Samos (van Psili Ammos strand, vanaf Kerveli of vanaf Posidonio kijk je over de zeestraat direct op de bergen).
Daar stonden de tempel, het altaar en het heilige bos van Elikion Poseidon. Er zou ook een parlement zijn geweest met zitplaatsen dat was ingericht als een amfitheater. Hier werden de jaarlijkse bijeenkomsten van de Alliantie gehouden en werden hier religieuze festivals en gevechtsoefeningen gehouden. Tijdens een wandeling hier in Posidonio in dit gebied kwam ik een plek tegen waar de ruïnes van de eerder genoemde Neptunus (Poseidon) tempel zouden kunnen staan.
De plaats is ook interessant omdat het direct in lijn ligt met de Panionion-site in Turkije op het schiereiland Mykale. Misschien waren beide heiligdommen aan elkaar gerelateerd? Of deze plaats voor de twee Neptunus-tempels werd gekozen omdat het moeilijk was om het heiligdom aan de andere kant van de zeestraat te bereiken, zoals ook wordt gerapporteerd in de geschriften van oude historici. Hoe dan ook, dit is een prachtige plek die net weer gecultiveerd wordt en waar de restanten van voorheen verborgen terrassen zijn blootgelegd.